معصومه دنبال کار میگرده و میگه فکر و خیال منم میکنه! و من گفتم فکر خودتو بکن فکر منو چرا میکنی
سنم رو به روم آورد و گفت 24 سالته من 6 سال بعد از توام و اینه وضعم تازه من دکترم و برام کار نیست!!!
کتاب خوندن هام رو به روم آورد و میگه اینا کار نیست تفریحه! باهوش خانوم صد سال قبل از تو من خودم درد هامو پیدا کردم نیازی ندارم تو به روم بیاریشون!
تغییر رشته ای که انجام دادم رو به روم آورد و گفتم که چوب غرورم رو خوردم.
بیکاریم رو به روم آورد اینو نتونستم چیزی بگم.
نیازم به مشاور رو به روم آورد و نخواستم آتو بدم دستش!
نتونستم بگم من نمیخوام دیگه ریالی از پولت بهم برسه برای همین نمیتونم ارشد بخونم و باید کار پیدا کنم تا بتونم درس بخونم چون الحمدالله بابا ندارم واسه رویاهای من دست تو جیبش کنه.
و خودم باید اول دستم بره تو جیب خودم بعد جرات جنگیدن واسه رویاهامو پیدا کنم.
و باید کار پیدا کنم حتی شده باشه هرروز گریه کنم ولی باید 2 قرون پول دربیارم.
طمع کردم و چوب غرورم رو خوردم ! فکر کردم چون ریاضی فیزیکم خوبه پس از عهده زیست هم بر میام ولی نمیدونستم چقدر ازش متنفرم و نمیفهممش! و گند زدم به آینده ام به جای اینکه الان گوشه اتاق بغض کرده باشم و فشار بی مصرف بودن و بی پولی بکشم باید دانشجوی ارشد یه دانشگاه خوب توی تهران میبودم یا اصلا اپلای میکردم و میرفتم. این مقایسه های خودم با خودم دیوونم میکنه.
چیکار باید بکنم؟
کاش میتونستم راهمو پیدا کنم.
درباره این سایت